സെൻട്രൽ ജയിൽ വാതിൽ തുറന്നു കൊണ്ട് തന്നെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ ചുറ്റിലും നോക്കി തനിക്ക് പരിചയമുള്ള ആരെങ്കിലുമുണ്ടോ എന്ന് വരില്ല എന്ന് ഉറപ്പുണ്ടായിരുന്നു അല്ല എങ്കിലും സ്വന്തം പെങ്ങളെ കൊന്നവനെ കാണാനും കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോകാനും ആരു വരാനാണ് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ കണ്ടിട്ടുള്ള ഒരു ഓട്ടോയ്ക്ക് കൈ കാണിച്ചുകൊണ്ട് നിർത്തി അയാളുടെ നേരെ ബസ് സ്റ്റാൻഡിലേക്ക് വിടാനായി പറയുമ്പോഴും പോകും എന്നുള്ള ചിന്ത തന്നെയായിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത് ആരും അറിയാത്ത ഏതെങ്കിലും ഒരു ദിക്കിലേക്ക് പോകണം സ്റ്റാൻഡിലെ ചായക്കടയിൽ നിന്ന്.
ഒരു ചായയും ഒരു പഴംപൊരിയും എല്ലാം കഴിച്ചുകൊണ്ട് പൈസയും കൊടുത്തു നടന്നപ്പോൾ തന്നെ കോഴിക്കോട്ടേക്ക് പോകുന്ന ഒരു ബസ് കണ്ടു അഡ്മിറ്റ് കയറിയിരിക്കാൻ സീറ്റ് ഉണ്ട് എന്ന് നോക്കി കിട്ടിയ സീറ്റിൽ തന്നെ കയറിയിരുന്നു കെട്ടി ചോദിച്ചുവ കണ്ടെത്തറോട് ഒരു കോഴിക്കോട് ടിക്കറ്റ് സീറ്റിൽ ചാരിയിരുന്നു ഒന്ന് മയങ്ങാനായി തുടങ്ങിയപ്പോൾ തന്നെ പഴയ ചിന്തകൾ എല്ലാം തന്നെ മനസ്സിലേക്ക് ഓടിവന്നു എന്നെ പരിചയപ്പെടുത്തിയില്ല.
അല്ലേ ഞാൻ റഷീദ് കൂട്ടുകാരും വീട്ടുകാരും എല്ലാം റാഷി എന്ന് വിളിക്കും തന്നെ ഉപ്പയും പതിമൂന്നാമത്തെ വയസ്സിൽ ഉമ്മയും എല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയി എനിക്ക് താഴെ എന്റെ അനിയത്തിയാണ് ഉള്ളത് അയ്യോ ഉമ്മയും ഒന്നുമില്ല എങ്കിലും ഉപ്പാന്റെയും ഉമ്മയുടെയും സ്നേഹം മുഴുവൻ തന്നെ ഞാൻ അവൾക്കു നൽകി വളർത്തി പ്രായമായിട്ടുള്ള ഉമ്മുമ്മ ആയിരുന്നു ഞങ്ങൾക്ക് തുണ ഉണ്ടായിരുന്നത് എട്ടാം ക്ലാസിൽ പഠിക്കുനിർത്തേണ്ടതായിട്ട്.
വന്നു പഠിക്കാൻ ആയിട്ട് പുറകിൽ ആയതുകൊണ്ട് അല്ല പഠിപ്പിക്കാൻ ആയിട്ട് ആരും തന്നെ ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് തന്റെ പടുപ്പു മുടങ്ങിയാലും വേണ്ടിയില്ല അനിയത്തിയെ പഠിപ്പിക്കണം അതിനായി തന്നെ ടൗണിൽ ഒരു വർക്ഷോപ്പിൽ ജോലിക്ക് പോയി തുടങ്ങി നല്ല രീതിയിൽ തന്നെ ജീവിക്കണമെന്നും ഉള്ളതുകൊണ്ടാകും പണികളെല്ലാം തന്നെ മറ്റുള്ള ആളുകളെക്കാൾ പെട്ടെന്ന് തന്നെ മനസ്സിലാക്കാൻ പഠിക്കാനും സാധിച്ചു ഇതിനെ കുറച്ചു കൂടുതലായി അറിയാൻ ഈ വീഡിയോ മുഴുവനായി കാണുക.